De helaasheid der dingen, Dimitri Verhulst
In dit boek vertelt de auteur over zijn jeugdjaren in Reetveerdegem, waar hij samen met zijn vader en zijn 3 ooms bij zijn grootmoeder woonde. Zijn vader en ooms beschikten over een enorme berg schulden die ze ontwikkelden door het veelvuldig gokken, onafbetaalde alimentatie, achterstallige caférekeningen... Dimitri zijn papa was de enigste die een job had. Met dit inkomen en het pensioentje van zijn grootmoeder moesten ze alle schulden afbetalen en nieuwe proberen te voorkomen. Zowel zijn vader als zijn nonkels waren verslaafd aan alcohol, ze hadden er plezier in om zich elke avond zat te drinken en deel te nemen aan drinkwedstrijden.
Voordat ik ben begonnen met lezen, wist ik dat het boek redelijk choquerend ging zijn. Maar ik had niet verwacht dat het me zo ging choqueren. Ik vond het erg hoe je zag dat mensen zich zo kunnen verliezen aan hun alcoholprobleem. De nonkels en de vader van Dimitri gaven meer aandacht aan alcohol dan aan Dimitri zelf en dat vond ik wel erg. Zo las je dat Dimitri's papa zijn zoon zo vaak teleurstelde dat hij zelf niet meer hoopte op de aandacht van zijn vader voor een wedstrijd. Voor Dimitri werd dit de normale gang van zaken. Dit vind ik heel erg. Voor sommigen is dit boek geen weerspiegeling van de werkelijkheid, maar ik ben er van overtuigd dat Dimitri Verhulst vast en zeker niet de enige is die deze jeugd meemaakt. Hij kwam terecht in een situatie waar een kind van zou moeten worden afgeschermd en dit is erg.
Dit was een verhaal dat ik nooit uit mezelf zou lezen maar ik ben blij dat ik het gelezen heb want ik vond het uiteindelijk wel interessant om te lezen. Door dit boek besef je dat het leven niet voor iedereen vanzelfsprekend is en dat niet iedereen een makkelijke jeugd heeft. Het thema van dit boek is niet iets wat op mijn eigen leven van toepassing is en daardoor kon ik me moeilijk inleven in het personage.
Het boek vraagt je niet om medelijden te krijgen met Dimitri maar toch kreeg ik het. Ik vond het erg dat zijn jeugd verpest werd door de stommiteiten van zijn ouders. Naar het einde toe had ik veel minder medelijden met hem omdat hij uiteindelijk dezelfde fouten maakte die hij zijn ouders verweet. Verder vond ik het erg hoe hij zijn zoon en de mama van zijn zoon bekritiseerde. Zijn zoon zal dit verhaal ooit lezen en zal dan beseffen dat zijn vader hem dood wou toen hij geboren werd.
Soms vond ik het moeilijk om het verhaal te volgen. Dit kwam doordat hij tijdsprongen maakten van het heden naar het verleden zonder dit echt duidelijk aan te geven. Een keer besefte ik pas na een pagina dat we weer van tijdperk waren veranderd. Daarnaast vond ik het vervelend dat je niet duidelijk te weten komt wat er met hem gebeurde nadat de sociale werker kwam kijken. Je moet dit afleiden uit de verschillende opmerkingen.
De auteur schreef het boek in het dialect van Reetveerdegem. Dit maakte het boek op zich niet moeilijker om het te begrijpen maar je moet er wel even aan wennen. Door het gebruik van het dialect voelt het verhaal heel echt aan.
In het algemeen vond ik het een verrassend boek. Dit kwam zowel door de choquerende elementen als het feit dat ik het nog wel leuk vond om te lezen. Door dit verhaal besef je dat de opvoeding van een kind heel belangrijk is en dat het een kind heel hard beïnvloedt en zijn toekomst bepaald.
Voordat ik ben begonnen met lezen, wist ik dat het boek redelijk choquerend ging zijn. Maar ik had niet verwacht dat het me zo ging choqueren. Ik vond het erg hoe je zag dat mensen zich zo kunnen verliezen aan hun alcoholprobleem. De nonkels en de vader van Dimitri gaven meer aandacht aan alcohol dan aan Dimitri zelf en dat vond ik wel erg. Zo las je dat Dimitri's papa zijn zoon zo vaak teleurstelde dat hij zelf niet meer hoopte op de aandacht van zijn vader voor een wedstrijd. Voor Dimitri werd dit de normale gang van zaken. Dit vind ik heel erg. Voor sommigen is dit boek geen weerspiegeling van de werkelijkheid, maar ik ben er van overtuigd dat Dimitri Verhulst vast en zeker niet de enige is die deze jeugd meemaakt. Hij kwam terecht in een situatie waar een kind van zou moeten worden afgeschermd en dit is erg.
Dit was een verhaal dat ik nooit uit mezelf zou lezen maar ik ben blij dat ik het gelezen heb want ik vond het uiteindelijk wel interessant om te lezen. Door dit boek besef je dat het leven niet voor iedereen vanzelfsprekend is en dat niet iedereen een makkelijke jeugd heeft. Het thema van dit boek is niet iets wat op mijn eigen leven van toepassing is en daardoor kon ik me moeilijk inleven in het personage.
Het boek vraagt je niet om medelijden te krijgen met Dimitri maar toch kreeg ik het. Ik vond het erg dat zijn jeugd verpest werd door de stommiteiten van zijn ouders. Naar het einde toe had ik veel minder medelijden met hem omdat hij uiteindelijk dezelfde fouten maakte die hij zijn ouders verweet. Verder vond ik het erg hoe hij zijn zoon en de mama van zijn zoon bekritiseerde. Zijn zoon zal dit verhaal ooit lezen en zal dan beseffen dat zijn vader hem dood wou toen hij geboren werd.
Soms vond ik het moeilijk om het verhaal te volgen. Dit kwam doordat hij tijdsprongen maakten van het heden naar het verleden zonder dit echt duidelijk aan te geven. Een keer besefte ik pas na een pagina dat we weer van tijdperk waren veranderd. Daarnaast vond ik het vervelend dat je niet duidelijk te weten komt wat er met hem gebeurde nadat de sociale werker kwam kijken. Je moet dit afleiden uit de verschillende opmerkingen.
De auteur schreef het boek in het dialect van Reetveerdegem. Dit maakte het boek op zich niet moeilijker om het te begrijpen maar je moet er wel even aan wennen. Door het gebruik van het dialect voelt het verhaal heel echt aan.
In het algemeen vond ik het een verrassend boek. Dit kwam zowel door de choquerende elementen als het feit dat ik het nog wel leuk vond om te lezen. Door dit verhaal besef je dat de opvoeding van een kind heel belangrijk is en dat het een kind heel hard beïnvloedt en zijn toekomst bepaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten